Aπαίτηση της ανθρωπότητας είναι ο σεβασμός και η διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πριν από 50 σχεδόν χρόνια, στις 10 Δεκέμβρη του 1948, τα ηνωμένα έθνη υπέγραψαν την Οικουμενική Διακήρυξη για τη προστασία και διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με τον καταστατικό χάρτη των ηνωμένων εθνών, τα κράτη-μέλη είναι υποχρεωμένα να προάγουν την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών του ατόμου, έτσι όπως αυτά ορίζονται και απαριθμούνται στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Παρόλα αυτά όμως, σήμερα που ο «πολιτισμός» μας «εξελίσσεται» ραγδαία, η τεχνολογική μας ανάπτυξη κάνει άλματα και η ζωή μας γίνεται «καλύτερη», υπάρχουν αναρίθμητα θύματα διακρίσεων, συλλήψεων, φυλακίσεων, βασανισμών, δολοφονιών.

Ανθρώπινα Δικαιώματα θα μπορούσαν γενικά να ορισθούν ως εκείνα τα δικαιώματα που
ενυπάρχουν στη φύση μας, που είναι έμφυτα και χωρίς τα οποία δεν μπορούμε να ζήσουμε ως ανθρώπινα όντα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες μας επιτρέπουν να αναπτύξουμε πλήρως και να χρησιμοποιήσουμε τις ανθρώπινες αρετές μας, τη νοημοσύνη μας, τα ταλέντα μας και τη συνείδησή μας και να ικανοποιήσουμε τις πνευματικές και άλλες ανάγκες μας. Αυτά βασίζονται πάνω στις αυξανόμενες απαιτήσεις της ανθρωπότητας για μια ζωή μέσα στην οποία η έμφυτη αξιοπρέπεια και η αξία κάθε ανθρώπου θα τυγχάνει σεβασμού και προστασίας. Η αποστέρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών δεν είναι μόνο μια ατομική και προσωπική τραγωδία αλλά επίσης δημιουργεί συνθήκες κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής, ενσπείροντας τη βία και τη σύγκρουση μέσα και μεταξύ κοινωνιών και εθνών. Όπως δηλώνει η πρώτη πρόταση της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια "αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο".

Τι προβλέπει η Διακήρυξη για την προστασία και διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

1. Οτι «έχει ουσιαστική σημασία να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα από ένα καθεστώς δικαίου, ώστε ο άνθρωπος να μην αναγκάζεται να προσφεύγει, ως έσχατο καταφύγιο, στην εξέγερση κατά της τυραννίας και της καταπίεσης».

2. Οτι «όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα» και ότι «κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και όλες τις ελευθερίες, χωρίς καμία απολύτως διάκριση, ειδικότερα ως προς τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τις θρησκείες, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση».

3. Οτι «κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική ασφάλεια» και ότι «κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό καθεστώς δουλείας, ολικής ή μερικής», καθώς και ότι «η δουλεία και το δουλεμπόριο υπό οποιαδήποτε μορφή απαγορεύονται».

4. Οτι «κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια, ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική», καθώς και ότι «κανείς δεν μπορεί να συλλαμβάνεται, να κρατείται ή να εξορίζεται αυθαίρετα».

5. Οτι «κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής και της υπόληψής του».

6. Οτι ο «καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του, και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης και από όλο τον κόσμο».

7. Οτι ο «καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και να προστατεύεται από την ανεργία», καθώς και ότι «όλοι, χωρίς καμία διάκριση, έχουν το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία».

 Η Διεθνής αμνηστία και συνθήκες κράτησης στις φυλακές όλου του κόσμου.

Σε χώρες σε όλο τον κόσμο άνθρωποι κρατούνται και φυλακίζονται αυθαίρετα χωρίς δίκαιη δίκη. Σε αυτές τις περιστάσεις πολλοί αντιμετωπίζουν βασανιστήρια ή άλλες μορφές κακομεταχείρισης.

Φυλακισμένοι και κρατούμενοι μπορεί να υποβάλλονται σε βασανιστήρια ή άλλη κακομεταχείριση. Μπορεί να κρατούνται σε συνθήκες τόσο κακές που ισοδυναμούν με σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση.

Οι πτυχές της κράτησης και της φυλάκισης στις εκστρατείες της Διεθνούς Αμνηστίας περιλαμβάνουν:

• Κρατούμενους συνείδησης
• Κράτηση αυθαίρετη, χωρίς επικοινωνία, μυστική και κράτηση στην απομόνωση
• Δίκαιη δίκη
• Βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης

Τα ζητήματα

Σύμφωνα με την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κανένας δεν μπορεί να υποβάλλεται σε αυθαίρετη σύλληψη, κράτηση ή φυλάκιση. Η κράτηση θεωρείται “αυθαίρετη” όταν δεν υπάρχει νομική βάση για την κράτηση ή υπάρχουν σοβαρές παραβιάσεις του δικαιώματος σε μια δίκαιη δίκη.

Κράτηση και φυλάκιση που είναι νόμιμη, σύμφωνα με τα εθνικά πρότυπα, μπορεί να θεωρηθεί αυθαίρετη σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.

Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όλοι οι κατηγορούμενοι έχουν το δικαίωμα σε μια δίκαιη δίκη. Αλλά σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, κρατούμενοι κρατούνται χωρίς να έχει ακολουθηθεί η πρέπουσα διαδικασία και φυλακισμένοι καταδικάζονται σε δίκες όπου αυτές οι εγγυήσεις αγνοούνται. Σε κάποιες περιπτώσεις άνθρωποι κρατούνται για μεγάλες χρονικές περιόδους χωρίς δίκη.

Βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης χρησιμοποιούνται συχνά παράλληλα με την κράτηση και τη φυλάκιση για να αποσπάσουν πληροφορίες ή μια ομολογία, καθώς και για να τιμωρήσουν, να εκφοβίσουν και να απειλήσουν φυλακισμένους και κρατούμενους.

Η Διεθνής Αμνηστία αγωνίζεται για την χωρίς όρους απελευθέρωση όλων των κρατουμένων συνείδησης. Ένα άτομο μπορεί να γίνει κρατούμενος συνείδησης για πολλούς λόγους, όπως

• αν εμπλέκεται σε μη βίαιες πολιτικές δραστηριότητες,
• αν ανήκει σε μια μειονοτική ομάδα που αγωνίζεται για αυτονομία,
• αν συμμετέχει σε συνδικαλιστικές δραστηριότητες,
• αν δεν χρησιμοποιεί την επίσημη γλώσσα της χώρας,
• αν αρνείται να εκπληρώσει στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης,
• λόγω φύλου ή σεξουαλικής ταυτότητας.

Τι ζητάει η Διεθνής Αμνηστία

• Όλοι οι κρατούμενοι συνείδησης να αφεθούν ελεύθεροι χωρίς όρους
• Δίκαιες δίκες μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα ή απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων
• Όλοι οι κρατούμενοι να προσαχθούν ενώπιον μιας ανεξάρτητης δικαστικής αρχής
• Όλοι οι κρατούμενοι να έχουν πρόσβαση σε συγγενείς, γιατρούς και δικηγόρους
• Οι συνθήκες κράτησης να ακολουθούν τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων
• Να τερματιστεί ο μεγάλης διάρκειας εγκλεισμός σε συνθήκες απομόνωσης
• Να απαγορευτεί ο εγκλεισμός σε συνθήκες απομόνωσης για τα φυλακισμένα παιδιά
• Να διεξάγονται άμεσες και ανεξάρτητες έρευνες για τους θανάτους κατά την κράτηση
• Να υπάρχουν εγγυήσεις κατά των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά την κράτηση

Ο αγώνας συνεχίζεται..

Ο αγώνας για την αποκατάσταση και για τη συνεχή προστασία και διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μονόδρομος. Το ρολόι δεν πρέπει ποτέ να γυρίσει πίσω στο Μεσαίωνα ή και σε άλλες σκοτεινές εποχές όπου ο σεβασμός στην αξία του ανθρώπου και στα δικαιώματά του ήταν από ελάχιστος ανύπαρκτος. Κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μάταιος, ότι η μέρα όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα θα τυγχάνουν πλήρους σεβασμού είναι ουτοπία και ότι πρέπει να δεχόμαστε τις υπαγορευμένες από τη ρεάλπολιτικ «πραγματικότητες» και τη θυσία ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο βωμό πολιτικών σκοπιμοτήτων, ας σκεφθούν ότι ήδη έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες πολλά βήματα μπροστά , ότι έχουν αλλάξει πολλά και ας αντιληφθούν το πολύ απλό αξίωμα ότι  η ουτοπία του σήμερα, είναι η πραγματικότητα του αύριο.

πηγή http://www.radionefeli.com/